Zaczęło się niewinnie. Od
szkicu listu, odnalezionego w należącym niegdyś do Randolpha Henry’ego Asha
egzemplarzu Nauki nowej G. Vico.
Egzemplarz ten, pokreślony przez właściciela – słynnego angielskiego poetę
epoki wiktoriańskiej, zawierał wiele skarbów, szczególnie patrząc na sprawę z
perspektywy młodego badacza jego twórczości, który na ów list – wcześniej nie
odkryty – zupełnym przypadkiem natrafił.
Akcja rozkręca się powoli.
Dowiadujemy się o kolejnych dokumentach, poznajemy twórczość Asha, a także
adresatki listu, którą okazuje się być poetka Christabel LaMotte – za życia nie
znana, a obecnie eksploatowana na wszelkie możliwe sposoby przede wszystkim przez
teoretyczki literatury o orientacji feministycznej. O LaMotte dowiadujemy się
więcej właśnie od młodej badaczki jej dzieł, z którą kontaktuje się wcześniej
wspomniany młody badacz prac Asha.
Wspólnie zaczynają tropić
ślady znajomości Asha i LaMotte, o której znawcy literatury nie mieli bladego
pojęcia.
Studiują dokumenty
(odnajdywane i zdobywane z wielkim poświęceniem), dzienniki (m.in. żony Asha, a
także kuzynki Christabel), wyjeżdżają ich śladem, porównują twórczość obojga
poetów, by odnaleźć zaskakujące podobieństwa i zbieżności. I – co także należy
powiedzieć – zbliżają się do siebie, niczym bohaterowie ich poszukiwań.
Odkrywają wspólnie
niesamowitą sensację, o której świat badaczy literatury nie miał pojęcia.
Sensację, po której wszystkie prace dotyczące tak Asha, jak LaMotte będą
musiały być napisane na nowo, z uwzględnieniem tego niespodziewanego odkrycia.
Najważniejsi badacze
twórczości obojga poetów dowiadują się o prowadzonych w absolutnym ukryciu
badaniach i wkraczają na scenę. W grę wchodzą spore pieniądze, problem praw
autorskich, a także pytanie o kraj, w którym powinny być złożone odkryte
dokumenty. I – po prostu – naukowa ciekawość.
Akcja zdecydowanie
przyspiesza i nieuchronnie zmierza do końca, który – choć do pewnego stopnia
przewidywalny – nie zostawia czytelnika z uczuciem rozczarowania, ani nawet niedosytu.
A.S. Byatt, Opętanie, tłum. Barbara
Kopeć-Umiastowska, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.
A. S. Byatt |
W 2002 r. powstał film na podstawie tej książki z Gwyneth Paltrow i Aaronem Eckhartem. (Ale uwaga na inne filmy ukryte pod tym samym tytułem - z Żuławskim na czele ;)
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=gQz8dFu8NVQ&feature=related