Dziś mija druga rocznica śmierci Leszka Kołakowskiego. Chciałabym z tej okazji zwrócić uwagę na ciekawą pozycję, zbierającą różne jego teksty (a raczej tekściki – jak chciałoby się powiedzieć, zwracając uwagę na ich najczęściej krótką formę) z różnych czasów. Wspomnienia o tych, którzy odeszli, notatki, mowy wygłoszone przy różnych okazjach, wywiad prasowy a nawet ekspertyza sądowa (sic!) składają się na ciekawy zbiorek, zatytułowany Wśród znajomych.
W przygotowanym przez Zbigniewa Mentzla zbiorze, odnajdujemy to, czego nie znajdziemy w żadnej innej książce Kołakowskiego – wątki autobiograficzne, którymi przetyka na przykład wspomnienie o Marii Ossowskiej, mowę wygłoszoną podczas uroczystości nadania mu doktoratu honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego czy artykuł poświęcony projektowi Centrum Wypędzonych, mającemu powstać w Berlinie.
Szczególnie ciekawy jest wywiad, którego Kołakowski udzielił Jerzemu Turowiczowi w 1989 roku. Odpowiada w nim na pytania o życie poza granicami Polski, o stosunek do chrześcijaństwa, o ocenę współczesnej kultury. Ocenia – patrząc nań z dystansu – swój dorobek intelektualny, analizuje ewolucję swojego stosunku do marksizmu.
Książka – absolutnie dla wszystkich.
Leszek Kołakowski, Wśród znajomych. O różnych ludziach mądrych, zacnych, interesujących i o tym, jak czasy swoje urabiali. Wybór i posłowie Zbigniew Mentzel, wyd. Znak, Kraków 2004.
Zupełnie przeoczyłem tę rocznicę. Kołakowski to niezwykła postać.
OdpowiedzUsuń