Obierając metafizyczną cebulę

„Poezja i filozofia wytwarzają powolnych, samotnych czytelników”

(Simic).

Fajna byłaby historia filozofii przedstawiona za pomocą literatury. Zamiast Talesa mielibyśmy kapitana Ahaba…

Oto przykład literackiej interpretacji dziejów filozofii w wieku XIX – stulecia, w którym umarła metafizyka.

Madonny

z dorysowaną szpicbródką

Leciwa Metafizyka, biedne stworzenie,

Cała wystrojona w sztuczną biżuterię.

Spacerowaliśmy pod ramię, migdaląc się na oczach ludzi

Mimo różnicy wieku.

Jest wciąż dziewiętnaste stulecie, szeptała.

Byliśmy w nożowniczej dzielnicy

Wśród walących się reliktów Rewolucji Przemysłowej.

Zaledwie parę kroków dalej – zapewniała mnie –

Na tyłach jej tylko znanego sklepiku ze słodyczami

Klienci zaczytywali się Fenomenologią Ducha.

Dawno minęła północ, gołąb, aniele!

Lepiej nie ryzykujmy zanadto, myślałem.

Na rogach ulic pełno było chuliganów

W skórzanych kurtkach z krzyżami i żelaznymi ćwiekami.

Wyglądali, jakby znali pisma Darwina i tego wariata Pawłowa

I mieli zamiar za chwilę poprosić nas o zapałki.

(Przeł. S. Barańczak)

Do poczytania:

Charles Simic: Madonny z dorysowaną szpicbródką oraz inne wiersze, prozy poetyckie i eseje. Wybór i przekład Stanisław Barańczak. Wydawnictwo a5. Poznań 1992.