Podtytuł książki brzmi: rozmowy. Tak lepiej, niż „wywiady”. Tu chodzi bowiem o niespieszne rozmawianie o korzeniach, rodzinie, studiach, osiąganiu dojrzałości – twórczej i „po prostu” ludzkiej. Rozmawianie o twórczości, metodzie, sztuce i jej relacji z rzeczywistością.
O feminizmie, kulturowych wzorcach męskości i kobiecości, o tym, czy reportaż to literatura i o tym, ile w filmie dokumentalnym kreacji. O aktorstwie i buddyzmie, o istocie muzyki – poza harmonią, rytmem i melodią. O inspiracjach i interpretacjach.
Rozmowy Katarzyny Bielas z ważnymi postaciami polskiej kultury czyta się jednym tchem. Rozmówcy fantastyczni – między innymi Maria Janion, Sławomir Idziak, Dorota Nieznalska, Artur Żmijewski, czy Hanna Krall (by wymienić choć kilkoro), pytania, które sama miałabym ochotę zadać (ale oczywiście i wiele takich, na których zadanie bym nie wpadła).
Zamiast pointy, na zakończenie tej krótkiej impresji z właśnie zakończonej lektury –opowieść Wojciecha Waglewskiego na temat zasad panujących w polskim „show biznesie” lat siedemdziesiątych:
„Zespoły studenckie, żeby móc grać i zarabiać, musiały przechodzić weryfikacje. Jak się dostało pierwszą, to można było zarabiać siedemnaście pięćdziesiąt, czyli na butelkę wina. Jak drugą – to na butelkę piwa itd. To były zarobki półamatorskie. Weryfikacje zawodowe nie wiadomo po co przechodziło się co rok. Ten idiotyczny system był do tego stopnia zakorzeniony w naszych mózgach, że nawet nikt nie protestował. Pamiętam, jak zasłynął niejaki redaktor Popiołek, który ściągniętemu z wielkim hukiem do programu telewizyjnego zespołowi ABBA zadał historyczne pytanie, czy mają weryfikację”.
Warto tak rozmawiać, warto to przeczytać.
Katarzyna Bielas, Niesformatowani. Rozmowy, Wydawnictwo Znak, Kraków 2007.
To już kolejna tutejsza rekomendacja (po Alice Munro), która mnie najzupełniej przekonuje do sięgnięcia po książkę przy najbliższej okazji - wielkie dzięki za to ;-)
OdpowiedzUsuńNa okładce wypatrzyłam jeszcze pana Janerkę (wspaniale) i Liberę - który to Libera? :) Dla Mnie zawsze Antoni, pisarz, ale dla mojego znajomego Zbigniew, artysta. I tak by mnie kiedyś wysłał na "spotkanie z Liberą", na którym pewnie osiągnęłabym kres zdziwienia - gdyby zamiast o "Madame" nieznany mi facet mówiłby o "Urządzeniach korekcyjnych". :) Tak mi się przy okazji książki przypomniało.
Pozdrawiam
Magdaleno, cieszę się, że mój wpis zachęcił Cię do sięgnięcia po tę książkę - warto!
OdpowiedzUsuńOprócz wymienionych już przez nas postaci (to ten Libera od "Urządzeń":)), K. Bielas rozmawiała także z Niną Andrycz, Michałem Witkowskim, Janiną Katz, Markiem Kondratem, Kazimierą Szczuką, Markiem Koterskim, Krzysztofem Majchrzakiem, Maugorzatą Braunek, Grzegorzem Ciechowskim, Bartoszem Żurawieckim, Magdaleną Mosiewicz i Marianem Pankowskim.
Pozdrawiam:)