Alojzy Korzeniec – samozwańczy
król kafelkarzy w Sosnowicach Warszawskich A.D. 1913 – spędził swój ostatni
wieczór w okolicach Pogoni (dzielnicy dzisiejszego Sosnowca szczególnie
bliskiej twórcom tego bloga), gdzie złapał dorożkę, którą pojechał w kierunku Parku Sieleckiego, skąd niespiesznym krokiem udał się do centrum. W Victorii wychylił
kufel piwa, przysłuchując się rozmowom tamtejszych bywalców. I wtedy właśnie
widziano go po raz ostatni. Niedługo później, na nasypie kolejowym w pobliżu sosnowickiego
dworca, znaleziono zwłoki pozbawione głowy. Jak słusznie domyślają się
czytelnicy niniejszej notki, były to zwłoki mistrza kafelkarskiego rzemiosła:
A. Korzeńca.
Tak z grubsza rysuje się
punkt wyjścia świetnej książki Zbigniewa Białasa Korzeniec. Akcja rozwija się wielokierunkowo, z wolna zmierzając ku
rozwiązaniu zagadki. A właściwie zagadek, bowiem poza zasadniczą sprawą kryminalną,
w trakcie rozwoju poszczególnych wątków książki, gromadzą się coraz to nowe
tajemnice i niedopowiedzenia. Dotyczą one choćby pani Korzeńcowej czy prowadzącego
(na jej prośbę) prywatne śledztwo redaktora Monsiorowskiego, ale także reprezentantów
wyższych sfer, czyli osiadłych w Sosnowicach słynnych rodów: Schöenów i
Dietlów.
 |
| Pałac Schoena |
 |
| Pałac Dietla |
A wszystko to w atmosferze
ówczesnego multi-kulti, u zbiegu trzech zaborów, w lekkich oparach absyntu,
rodzącego się (także w Sosnowcu!) ruchu sufrażystek i alkoholowych dyskusji
zagłębiowskiej bohemy. A wszystko tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej,
której chmury nadpływają także nad Sosnowice.
Książka Z. Białasa jest
lekka i treściwa zarazem. Lekkie są styl i język, wiele tu także mrugnięć okiem
do czytelnika, i to nie tylko takiego, który wie cokolwiek o dziejach Sosnowca i
okolic. Jeśli bowiem nie wie – to z Korzeńca
na pewno się dowie. Akcja powieści została bowiem świetnie osadzona w realiach
historycznych i obyczajowych.
Zbigniew Białas: Korzeniec, wydawnictwo MG, Warszawa
2011.
